بررسی وزن شعر عروضی فارسی بر اساس نظریة تکرار

در این پژوهش به بررسی وزن شعر عروضی فارسی بر مبنای نظریۀ تکرار می پردازیم. نظریۀ تکرار، نظریه ای در حوزۀ وزن شناسی زایشی است که توسط فب و هله (2008) معرفی شده است. هدف از این پژوهش، تعیین شبکه های وزنی اوزان عروضی فارسی، طبقه بندی ارکان بر اساس شبکه های وزنی منتج از آن و تعیین هسته های وزنی بوده است. ما بررسی را بر روی سی وزن از اوزان پرکاربرد فارسی انجام دادیم. واحدهای وزنی، پایه ها، ارکان و هسته های وزنی، از مقوله های مورد بررسی بودند. نتایج نهایی نشان داد که دو قاعدۀ وزنی مختلف برای تعیین شبکه های وزنی اوزان عروضی فارسی وجود دارد. این قواعد ضمن تعیین شبکه های وزنی، اوزان سالم و لنگ را هم مجزا می کنند. همچنین با به کار گیری این قواعد، می توان اوزان را در چهار گروه کلی رکن-کامل، رکن-شکستة آغازی، رکن-شکستة پایانی و رکن-شکستة دوسویه تقسیم بندی کرد. اعمال قواعد و تعیین شبکه های وزنی، رویکرد نوینی را در تقطیع اوزان فارسی به ارکان شان نیز به دست داد.